Wybory parlamentarne w Argentynie w 2013 roku

Wybory parlamentarne w Argentynie w 2013 roku zostały przeprowadzone 27 października w celu obsadzenia połowy miejsc (łącznie 127) w Izbie Deputowanych na kadencję 2013–2017 oraz jednej trzeciej miejsc (łącznie 24) w Senacie na kadencję 2013-2019^[1][2].

Wybory październikowe poprzedzone zostały prawyborami określanymi akronimem PASO, odnoszącym się do rządzących nimi zasad (wybory wstępne, otwarte, równoczesne i obowiązkowe; hiszp. elecciones primarias, abiertas, simultáneas y obligatorias). Prawybory te odbyły się 11 sierpnia 2013 i służyły wyłonieniu list wyborczych uprawnionych do uczestnictwa w wyborach właściwych. Podobnie jak w 2011, gdy instytucję prawyborów parlamentarnych zastosowano po raz pierwszy, każda propozycja listy wyborczej musiała zdobyć uprzednio co najmniej 1,5% głosów na poziomie odpowiedniego okręgu wyborczego, by móc uczestniczyć w walce o mandaty^[3].

Deputowanych izby niższej wybierano we wszystkich prowincjach Argentyny. Wybory senatorów przeprowadzono zaś w 2013 tylko w prowincjach Chaco, Entre Ríos, Neuquén, Río Negro, Salta, Santiago del Estero, Ziemia Ognista oraz w mieście autonomicznym Buenos Aires^[4].

W trakcie wyborów zastosowano po raz pierwszy przepisy uchwalonej w 2012 nowelizacji prawa wyborczego, która wprowadzała innowacyjną zasadę przyznającą czynne prawo wyborcze obywatelom w wieku od 16 do 18 lat. Skorzystanie z tego prawa miało charakter nieobowiązkowy (w odróżnieniu od zasad obowiązujących pozostałych obywateli, dla których ustawodawstwo Argentyny przewiduje głosowanie przymusowe) i było możliwe po wcześniejszym zgłoszeniu się do rejestru wyborców. Opisywane zmiany prawne sprawiły, iż liczba potencjalnych wyborców wzrosła w porównaniu do poprzednich rozwiązań o 4,5% (nowym prawem objęto ok. 1,2 mln obywateli)^[5]. Ostatecznie w rejestrach wyborczych znalazło się ok. 600 tys. nowych wyborców z grupy wiekowej od 16 do 18 lat^[6].

Innowacją w trakcie wyborów w 2013 była również rezygnacja z tradycyjnej pieczątki w dowodzie tożsamości wyborcy, potwierdzającej wypełnienie obowiązku głosowania. Odnotowanie realizacji obowiązku wyborczego następowało dzięki wprowadzeniu specjalnych kart do głosowania z indywidualnym numerem i kodem paskowym^[7].